Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)թ•վաշ•կեն 

  1. Համշեն՝ մի տեսակ տանձ
  2. Համշեն՝ մի տեսակ տանձ, որն ունի փոքր-ինչ թթու, ախորժելի համ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։