Հայերեն

վանկեր՝ թի•ան•վա•վոր 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) թիակավոր ազնիվ ունեցող, թիակավոր անիվով աշխատող ◆ 1875 թ. «Մետրըլ Ամերիկա» թիանվավոր շոգենավը ընկղմվում է Կարոլինյան կղզիների մոտակայքում։ «Ազգ»

Աղբյուրներ

խմբագրել