թիթեղաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰitʰɛʁɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թի•թե•ղա•ձայն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թիթեղի ձայն, այն ձայնը, որ լսվում է էիէեղին հարվածելիս ◆ Որոտաց ինչպես թիթեղաձայն թնդյուն։ Եղիշե Չարենց
Ածական
- թիթեղի ձայն հանող, թիթեղի ձայն ունեցող, թիթեղի նման հնչող
- չոր՝ կերկերուն՝ անախորժ ձայն ունեցող (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։