Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰitʰɛʁɑˈd͡zɑjn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թի•թե•ղա•ձայն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. թիթեղի ձայն, այն ձայնը, որ լսվում է էիէեղին հարվածելիս ◆ Որոտաց ինչպես թիթեղաձայն թնդյուն։ Եղիշե Չարենց

Ածական

  1. թիթեղի ձայն հանող, թիթեղի ձայն ունեցող, թիթեղի նման հնչող
  2. չոր՝ կերկերուն՝ անախորժ ձայն ունեցող (փխբ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել