թիթեռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰiˈtʰɛr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թի•թեռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿրկնավոր կազմություն՝ *pter- ձևից (հմմտ. թիթեղ)՝ *pet- «տապալել, թռչել, ընկնել» արմատից. հմմտ. հայերեն թիռ, թեր։
Գոյական
- (կենդբ․) թեփաթևավոր միջատների ընդհանուր անվանումը, ալրմաղի ◆ Գույնզգույն թիթեռները, գույնզգույն ծաղիկների նման ցանված էին օդի մեջ։ (Րաֆֆի)
- թևաբաց թիթեռի նման զարդ ◆ ՈՒ հավաքած թիթեռ, ճանճ, բոռ, մճեղ, մրջյուն, մոծակ, վարպետ բզեզն ամռան էսպես դաս էր տալիս մեծ ծառի տակ։ Հովհաննես Թումանյան
- թիթեռի թևի նման բծավոր թերթեր ունեցող ծաղիկ (անյուտայի աչքեր)
- (փխբ․) թռվռուն երեխա
- (փխբ․) թեթևամիտ՝ անհաստատ բնավորությամբ՝ փոփոխամիտ մարդ
- (փխբ․) թրթիռ հույս ◆ Հոդիս մեջ ինկան խայտանքի նոր թիթեռներ: (Միսաք Մեծարենց)
Ածական
- թռվռուն
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կենս․) թեփուկաթևավոր
- թիթեռնիկ, թիթեռնակ, (գվռ․)՝ ալրմաղի, թիթեռմաղի, թթրմաղի, ալակոշկոշ, ալյուր մաղիկ, մաշկաթիթեղ, թռթռնիկ, փրփրիկ, խպլիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։