Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թիթ•խո•տել 

  1. Վան՝ զայրանակ, բարկանալ ◆ Տյու կասես, որ քո թիթխոտած ու պակյազրած կիրն կարթացի ու էլա վազեցի ճիռչ խոր մտա։ ԱՏՍ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։