թիլակոխք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թի•լա•կոխք
- Արարատյան, Կարին՝ մարդու կողերի ստորին մասը, որը ընկած է կրծքի վանդակի և կոնքի միջև, թուլակող ◆ Իրենք էլ նրանից ստացան պինդ հարվածներ կողքերին, կողատակերին ու թլակշտերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Թուլակողին չեն տա, մարթու պոլոճիկը կկտրվի։ ՍԲ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։