թինգթինգ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թին•գ(ը)•թինգ
- Նոր Նախիջևան՝ ֆիզիկական ուժը, շարժվելու կարողություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- թինգթինգը կտրել - ուժերը սպառվել ◆ Թինգթինգս կտրել ա․ շնչասպառ եմ եղել։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։