թինթին
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թին•թին
- Խոտուրջուր՝ սաստիկ ◆ Թինթին դողալ՝ վախել։ (Մ․Հաճյան)
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ խորամանկ, աղվեսաբարո
- թինթինը առնել՝ վերցնել
- Խարբերդ՝ արագ վազել, փախչել
- Սվեդիա՝ խույս տալ, փախչել
- թինթինը քաշել Ղարաբաղ, Գանձակ՝ խորամանկությամբ ու կամաց-կամաց մեկի ունեցածից օգտվել այնպես, որ տիրոջը բան չմնա։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։