թիրա

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թի•րա 

թիրա 1

1. Ղարաբաղ՝ որևէ ցանսքսով զբաղեցրած հողակտոր ◆ Էրկու թիրա լոբի վըրեցե։
2. Հավարիկ՝ առվի ափ
3. Հավարիկ՝ թումբ, ածու ◆ Ախըր ջինջվեցին, մահլիմ չան ալիմ փուշտ, լաք, թիրա: (Ձեռագիր)
4. Ղարաբաղ՝ կողմ

թիրա 2

1. փոխարեն, տեղը

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։