Հայերեն բարբառային բառ

թիրիթ 1

խմբագրել

վանկեր՝ թի•րիթ 

  1. Խարբերդ, Բալու, Կարին, Ջավախք, Խոտուրջուր՝ մսով կամ ոսպով ջրիկ ճաշ ◆ Մի քիչմ անցավ ան մարթը լեանգեառովմ թիրիթ բերեց։ (Ջավախեցի)
  2. Պոլիս, Պարտիզակ՝ ճաշի ջրի մեջ թաթախաց հացի պատառ ◆ Հենես թիրիթ ըրած շատ կը սիրեր կերակուրը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. Պոլիս՝ թացան, կաթնեղեն

Արտահայտություններ

խմբագրել

թիրիթ 2

խմբագրել
  1. Պոլիս, Պարտիզակ՝ շատ ծեր ◆ Զավալան ալ աղվոր մը թիրիթ եղեր է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։