թխպամած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰχpɑˈmɑt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)խ•պա•մած
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թխպով պատված, թխպակալած, թխպած
- մառախուղով պատված, մառախլապատ
- (փխբ․) մռայլ, տխուր
- (փխբ․) թուխ, սև
Հոմանիշներ
խմբագրել- ամպոտ, թխպամած, թխպահոծ, թխպոտ, ամպապատ, ամպածրար, ամպածածկ, անարև, (հզվդ․) ամպաժեռ, ամպախիտ, ամպուզամպ (բրբ․)
- միգապատ, միգամած, մշուշապատ, մշուշային, մշուշոտ, մառախլամած, մառախլածածկ, ամպամած, ամպապատ, ամպոտ, ամպածրար, թխպամած, թխպահոծ, թխպապտտ, թխպոտ, միգածածկ, մառախլային, մառախլուտ, բալուտ, մառախլուտ, միգական, միգային, միգագույն, միգազգած, միգախառն, մղտապաւտ, մժապատ
- խոժոռ, խոժոռադեմ, մռայլադեմ, տխրադեմ, տխրամած, մռայլատես, անժպտերես, անժպիտ, անծիծաղ
- մութ, մթին, մռայլոտ, միգապատ, միգամած, (հնց․) մարմ, մառնամուտ
- մշուշ, մեգ, շամանդաղ, մռայլ, մլար, թուխպ, միգապատություն, միգամածություն, մառախլապատություն, մշուշապատություն, մառախլոտություն, միգոտություն, աթամուր, շամանդաղություն, մառ, բալ, մարմ, կուրաթուխպ, (բրբ․) մխածլուլ, փում, ամպուզամպ
- գորշագույն, գորշերանգ, գորշաթույր, գորշավուն, մոխրագույն, մողոշիկ
- անհրապույր, անշուք
- տրտում, մռայլ, վշաահար, թախծոտ, մելամաղձոտ, անզվարթ, անուրւախ, անխինդ, տխրամած, տխրաշուք, տխրաբույր, անմխիթար, ցավագին, ցավալի, (բրբ․) մալուլ, լերդող, լերդոր, սրտամեռ, տմնուկ, տխուր-տրտում, մրուր-մճուճ, սև ուրբաթի պես, սրտին դանակ տաս արին չի կաթիլ, քիթը կախ, երեսը կախ, թևերը կախ
- թշվառ, ցավալի
- տաղտկալի, տաղտուկ, սրտնեղիչ, ձանձրանալի, ձանձրալից, ձանձրատաղաուկ, (հզվդ․) տաղտկափց, ձանձրանալիդ ձանձրանալից, ձանձրացկոտ, ձանձրացուցիչ, ձանձիր (հնց․), (բրբ․) սիրտհատնուկ, սիրտհատնում
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։