թղթակցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰʁtʰɑkt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թղթակցութիւն
վանկեր՝ թ(ը)ղ•թակ•ցութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թղթակից լինել ◆ Այնուհետև Եվան աչքի անցկացրեց մի քանի ուրիշ հոդվածներ ու թղթակցություններ։ (Նար-Դոս) ◆ Այստեղից նա մերթ ընդ Մերթ հայ լրագրերին լուրեր էր տալիս տեղական կյանքից, երբեմն փոքրիկ թղթակցություններ էր գրում։ (Վահան Տերյան)
- նամակներ կամ նամակների միջոցով երկու անձի կամ հիմնարկների միջև հաստատված կամ՝ հարաբերություն ◆ Նամակի վերջում աղերսում էր վերջ տալ անմիտւ թղթակցությանը։ (Շիրվանզադե)
- հոդված ◆ Զարուհին եղբայրը… իր պաշտպանության տակ առավ երիտասարդ ուսուցչին սերը․ թղթակցությունը իր միջոցով կըլլար։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- նամակակցություն, աշխատակցություն
- գրվածք, ուսումնասիրություն
- կետ
- բաժին հատված
- բառահոդված
- ճյուղ, բնագավառ
- հոդ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։