Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰmbkɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թմբկահարութիւն

վանկեր՝ թմբ•կա•հա•րու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. թմբկահարելը ◆ Թմբկահարության ձայնըէր ամբողջ գյուղը, ինչ-որ տեղ հարսանիք էր։
  2. թմբկահար լինելը ◆ Արևը կրկին սովորականի պես նայում էր պատուհանից, փողոցից լսվում էր թմբկահարություն: ◆ Թմբկահարությունը լսվում էր հեռվից խուլ ու ձիգ։
  3. թմբուկ զարկելու ձայն ◆ Մինչդեռ ամուսինը արժեք չեր տալիս հարստությանը և իր ծնողական պարտականությունները կատարում էր լուռ ու մունջ, առանց թմբկահարության ու աղմուկի։ (Արսեն Տերտերյան)
  4. փխբ. ավելորդ գովաբանություն, փառաբանություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դափույն
  2. դափդափույն ( թմբկահարելը )
  3. թմբկակոչ
  4. գովաբանություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել