Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)մ•թ(ը)•ռուկ 

  1. Վան՝ շատ հասնելու սևացած ◆ Թմթռուկ տանձ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. գիտությունից թշերը անշնորհք կերպով կախ ընկած, ուռած ◆ Թմթռուկ երես։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։