թյություն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թյու•թյուն
- Ղարաբաղ, Պոլիս, Վան, Չարմահալ՝ թութուն, թիթին
- Կարին՝ ծխախոտ ◆ Թյությունս պարպել է, էսօր սաղ օրը պապակել եմ։ (Հակոբ Մանանդյան) ◆ Ընտիր թյություն կը մշակեն Տատիկու մեջ. ամենեն անվանին է վանա թյություն: (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Գնում էր Համբոն, շալակին մի խուրջին, մեջը մի քանի հաց ու պանիր ու մի երկու դաստա թութուն: Հովհաննես Թումանյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։