Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)ն•դա•բ(ը)•նութ 

  1. Չարմահալ՝ ջղային, բարկացկոտ ◆ Վարժապետը շատ թնդաբնութ մարթ էր, թեզ էր ջգրվում։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։