թնդաբնութ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ(ը)ն•դա•բ(ը)•նութ
- Չարմահալ՝ ջղային, բարկացկոտ ◆ Վարժապետը շատ թնդաբնութ մարթ էր, թեզ էր ջգրվում։ ՍԲ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։