Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)ն•թուխ 

  1. Վան, Արարատյան, Քեսաբ, Սեբաստիա՝ Փափուկ է առանց ոսկորի և ճարպի (միս) ։ ◆ Քուֆթա պիտի էփենք , թնթուղ միս կառնես ։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։