թնձկալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰnd͡zkɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)նձ•կալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԵթե բնաձայնական նոր կազմություն չէ, ապա թերևս կապված էհնդեվրոպական *(s)ten բնաձայնական արմատի հետ, որտեղից՝ հայերեն թնալ, թն(կ)թն(կ)ալ։
Բայ
- վնգալ, վնգստալ, կաղկանձել
- նույնն է՝ թնգալ
Հոմանիշներ
խմբագրել- վնգալ, վնգստալ, կաղկանփել, թսթսալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։