Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)նճ•կոտ 

  1. Պոլիս՝
    1. մազերը խճճված, թնջուկ դարձած
    2. ոչ հստակ, խառնաշփոթ, կնճռոտ ◆ Տղադ․․․ անել ու թնճկոտ խորհուրդ մը կճմռթկե իր միտքին մեջ։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։