Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թը•շա•նակ 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ (սնոտ.) աչքով տվածին, իբր բուժելու միջոց, որ կատարվում է հետևյալ կերպ. կրակի պողերի վրա թքում են, հիվանդի գլխովը շուռ տալիս, ապա պողերը գցում ջրի մեջ և երբ լսում են թշշոցը, ասում են՝ թող այդ ձևով էլ աչք տվողի աչքը թշշա՝ տրաքի. վերջում այդ ջրից քսում են հիվանդի երեսին։
  2. Ղարաբաղ՝ ցրտից նորոգված վերք։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։