թշնամանել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰʃnɑmɑˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)շ•նա•մա•նել•
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- (հնց․) նախատել, անարգել ◆ Լոսըն վեհաձնաությամբ հետս կը կոչե այն խոսքըն, որով թշնամանած էր մեր ազգն։ Հակոբ Պարոնյան
- անպատվություն հասցնել, վիրավորել
Հոմանիշներ
խմբագրել- պարսավել, անպատվել, անարգել, վիրավորել, կոպտել, խայտառակել, պախարակել, հանդիմանել, խարազանել, կոթել, սաստել, կշտամբել, ամաչացնել, (փխբ․) մրել, ներկել, այպանել (արևմտհ․), անգոսնել, ստգտանել, բանակոծել, թքակոծել, հաքրել, բասրել, եպերել, թշնամանել, պարսաքարել, դժոխաբանել, թքակոծ առնել (գրբ․), թքակոծ անել, (բրբ․) շշպռել, շնթել, չախել, չեխել, չորել, կոշտել, բշտել, պժտել, փշտել, լղոզել, կտկտել, սխտորել, տոտովել, թեփել, թեփոտել, թքել, թքոտել, թքնել, սևացնել, լվալ, լվալ թողնել, թուք ու մուր տալ, ամոթանք տալ, նախատինք տալ, երեսովը տսզ, երեսը քորել, երեսը տփել, գլուխը լվալ, գլուխը լվանալ, աչքը հանել, ցից անել, քարեն առնել քացախին տալ, քիթը ջարդել, քիթը տրորել, կոթ տալ, չախ դնել, չախ տալ, չախ կերցնել, աբուռը քորել, հուպ տալ, բան ասել, թուք տալ, գլխին բաղնիք սարքել, գլխին լվացքաջուր լցնել, շան օրը գցել, գլխին շան լափ ածել, գլխին շան լափ թափել, մռութը դաղել, կուժն ու կուլան գլխին կոտրել, այնպես անել, բերանը ծեփել, գետինը մտցնել, մի օրի դնել, հոր հարսանիքը միտքը բերել, պապի կնունքը միտքը բերել, կերածը բկով ետ բերել (գռհկ․), քար նետել, քարը կտուրը գցել, թուք ու մուր կերցնել
- խոցել, (հզվդ․) խոցահարել, վիրել, (բրբ․) ճիլատել, մախառել
- անպատվել, նախատել, անարգել, (փխբ․) խայթել, կծել, շանթել, թշնամանել (հնց․), ներս ասել, խարտ ահ արել (բրբ․), կռվել, վշտացնել, նեղացնել, խոցել, (ժղ․) սիրտը կոտրել, սիրտը ծակել, սրտին դիպչել, սրտին կպչել, (բրբ․) սիրտը Էրել, սիրտը խաշել, սիրտը խոռել, սիրտը մաշել, սիրտը տրորել, սիրտը վառել, սիրտը քանդել, սիրտն ու թոքը տրորել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։