Հայերեն

վանկեր՝ թ(ը)շ•վա•ռա•կիր 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) թշվառություն կրող, թշվառ ◆ ...Ու թշվառակիր աշխարհի ցավով հիվանդ է հոգիս։ -Արմեն Ալան, ՀՀ

Աղբյուրներ

խմբագրել