Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•բա 

  1. Չարմահալ՝ գործ է ածվում կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. թոբա անել՝ էնել՝ ընել
    1. հրաժարվել որևէ վատ սովորությունից՝ արաքից և այլն ◆ թոբա էրեք ծեր պնդությունը, ըպրեցեք բոլ, առատ ՀժՀք
    2. Կարին, Բասեն, Վան՝ երդվել ◆ Ես էլ թոբա եմարել, որ ձեռքս էլ թվանք չպիտի առնեմ, քանի սաղ եմ։ ՀժՀք ◆ Տղան կը դառնա մոր քով, ոտքը կիյնա, թոբա կընի, որ մեյմըն ալ Թիֆլիս չերթա (Գարեգին Սրվանձտյան)
    3. ուխտ անել, ուխտել
  2. թոբա՝ թեբա թե՝ թա, դժվար թե, հազիվ թե ◆ Քու արևն ըմ ասըմ, թոբա թա էլ իտի եղալի փեշակ ինի (Տմբլաչի Խաչան) ◆ վալու սեղանին պատվական ճաշ կա՞ր․․․ թոբա թե Գուրգեն Մահարի

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։