Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•զախ 

  1. Կարին, Շիրակ, Մուշ՝ մի բարակ շերտ ◆ Թոզան մը ձյուն եկեր է։ (Ձեռագիր) ◆ Էդ գիշեր մեկ թոզախըմ ձուն էր էկել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։