թոթխար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թոթ•խար
- Ղարաբաղ, Մուշ, Ալաշկերտ՝ սկսած ու կիսատ թողնված (գործ)
- Նոր Բայազետ, Վան՝ ոչ ժրաջան, ծույլ ◆ Տյու էլ մեռնես, քյո թաղքյավոր մարթն էլ վրետ էն խարամ, թոթխար․․․ մարթըտ։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Կարին, Շիրակ, Մուշ, Բաղեշ, Սասուն՝ անհոգ, անտարբեր, անփույթ ◆ Յաս գը վախանամ ադ շանորդի Բողուս աղեն փարը չընի դվի ու զըմզի էնը հուհու թոթխար։ (Եղիազար Կարապետյան)
- Նոր Ջուղա, Մոկս, Չարմահալ՝ թույլ, խախուտ (գլխի մասին, հատկապես կանանց) ◆ Նա գլխից շատ թոթխար է, մի քամի է կպնում հարբուխ է լինում։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
- թոթխար անել ֊ ամանի մեջ անպետք կամ չնչին մի բան դնելով ամանը զբաղեցնել, անգործածելի դարձնել ◆ Մի պատառ մածնի համար ինչ ես թոթխար արել այս ամանը։ (Հրաչյա Աճառյան)
- թոթխար բանի վրա ձուն ա եկեր ֊ հոտաձգված գործի վերջը վատ է լինում
- թոթխար թողնել ֊ կիսատ թողնել, սկսել ու չվերջացնել ◆ Այ մարդ, էդ գործը թոթխար մի թող, թե չէ ձեռիցդ կգնա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- թոթխար լինել
- որևէ գործի մասնակցել այն ժամանակ, երբ գործն արդեն ավարատվելու վրա է
- զբաղված լինել
- թոթխար մնացած ֊ սկսված ու կիսատ թողնված
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։