Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թոթ•վ(ը)•տել 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ ինքը իրեն ցնցել՝ թափահարել
  2. (փխբ․) ջանք, ճիգ թափել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։