թոխոճ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թո•խաճ
- Մարզվան, Կարին, Շիրակ, Ախլքալաք, Կիլիկիա, Մարաշ՝ ◆ Փայտե թակ, որով լվացքը ջրի մեջ ծեծում են՝ մաքրելու համար, կոփիչ։ Հաստ մահակ, որով նոր խուզած բուրդ կամ կարպետ են խեխելով լվանում։ Թոխաճով պուռթ են թագըմ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։