Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թող•լ(ը)•քել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. թողնել ու լքել, անուշադրության մատնելով լքել, բախտի քմահաճույքին թողնել ◆ Եվ հետո ալ իր պաշտումեն՝ կշտապինդ՝ զայն, իբր Հիսուսը մ'ամպերու մեջ թողլքած, - էլի, լամա… ըրիր քացախն իր թունոտ։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թողնել, ձգել, թողնել-հեռանալ, ձեռք քաշել, երես դարձնել, երեսից ձգել, երես շրջել, երես շուռ տալ, անտես անել, աչքից թողնել, երեսի վրա թողնել, երեսի վրա ձգել, բարձիթոռի անել, անհոգության մատնել, երեսը չնայել, երեսից գցել, բախտի քմահաճույքին թողնել, անուշադրության մատնել
  2. հուսաբեկել, հուսահատություն, հուսալքություն
  3. խոնարհեցնել, հնազանդեցնել, հպատւակել, ենթաթկել, ծնկել, սանձել, սանձահարել, զսպել, (հնց․) մուշել, ծնկի բերել, ծնկաչոք անել, (ժղ․) կուչ ածել, կուչ բերել, կուչ տալ, մեջքը կոտրել, սիրտը կոտրել, ուսերին նստել, (բրբ․) կզկթացնել, պատածակը կոխել, շլինքը տալ
  4. ճնշել, նվաճել
  5. հուսահատեցնել, հուսալքել, հուսաբեկել, հուսաթափել, սրտաբեկել
  6. մեկնել, քաշվել, գնալ, երթալ, դուրս ելնել, (ժղ․) գլուխն առնել գնալ, գլուխն առնել կորչել, գլուխ թեքել, հրաժեշտ տալ, արտաքայլել (հզվդ․), (բրբ․) մանկել, պոչը քաշել, ոտը քաշել, ճարտան քաշել, փսա-փուսան քաշել, ռադ լինել # անջատվել, բաժանվել, (բրբ․) զատանալ, զատվել, ջոկնվել
  7. շեղվել, խոտորել
  8. մեկուսանալ, միայնանալ, սառչել, պաղել (արևմտհ․) , օտարանալ, ուծանալ (հնց․)
  9. վերածնվել, ապրել, վերակենդանանալ, ծնվել, հարություն առնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել