Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թոյ•նել 

  1. Վան՝ թողնել ◆ Սարի կլոխ ․․․ Մեկ խալիվոր ըմ նըստուկ էր, ծեռաց մեչ մեկ սըվտակ կծիկ, մեկ՝ սև

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։