թոնթռի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թոն•թ[ը]•ռի
- Արարատյան՝ Գործ է ածվում կապակցության մեջ․
Արտահայտություններ
խմբագրել- Թոնթոռի տալ, ուրախությունից վեր-վեր թռչել, ցատկռտել, թռչկոտել։ ◆ Աղվեսի բախտը լավ էր բանե, ամենպրկուշտ, կուռ հավի միսը ուտում էր դուս գալի արևիտակին իրա քեֆին թոնթռի տալի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ (Վարժապետը) բազուկները բարձացրած թոնթռի է տալիս։ (Պերճ Պռոշյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։