թոնտրախառնի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թոն•տրա•խառ•նի
- Մեղրի՝ մեկ-երկու մետր երկարությամբ՝ մի ծայրը երկարափայտ ձող, որով խառնում են թոնրի կրակը, անթրոց ◆ Թոնրախառնին տուր, կրակը խառնեմ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- բարձրահասակ ու նիհար, սև ու տգեղ մարդ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։