թոռոմշկել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թո•ռո•մ(ը)շ•կել 

1. Մարաղա՝ թառամել, թոշնել ◆ Թոռոմշկած պտուղ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Թոռմռտկած երեսներ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Չորութենե թլմշեր է։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Յոթն օր, յոթ գիշեր Շամամն ի գոտիս թոռմըշեր։ Ժող երգ
2. Չարմահալ՝ հիվանդության հետևանքով կամ վատ տրամադրությունից եռանդն ու աշխուժությունը կորչել, խեղճանալ ◆ Մեռնեմ դեղնած երեսիդ ու թռմշկված աչքերիդ, ընչի՞ ես մեր տւոնը քանդում․․․ դու աշխատիր առողջանալ, հերդ իր շապիկը կծախի ու քեզ ուսումի կտա։ (Պերճ Պռոշյան)
3. Չարմահալ՝ նիհարել, դալկանալ ◆ Էրկօր էրեխեն տաքցրել է, հենց մեհեդի թռմոշկել է։ ՍԲ

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։