թովանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɔvɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թո•վանք
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ( բնստ. ) նույնն է՝ թովչանք ◆ Թովանքը կապույտ այդ երկինքներուն կը խուսափի զերթ անծաղիկ թաղար։ (Միսաք Մեծարենց), ◆ Խանդաղտանք մը հորդեցավ իմ նեղկոտ լանջքիս տակ՝ ուր դողաց սիրո սարսուռն անցավ, ու թովանքը համբույրին հուր։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- թովչանք
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։