թովչանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɔvt͡ʃʰɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թով•չանք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թովչություն,
- թովելը
- հրապույր, գրավչություն
- տիրող՝ հափշտակող՝ գերող ազդեցություն
- ( անհնձն. ) վայելք
Հոմանիշներ
խմբագրել- հրապուրանք
- հրապույր
- հմայք
- թովչություն
- թովանք
- թովք
- գրավչություն
- առինքնություն ( թովիչ՝ հրապուրիչ լինելը )
- կախարդանք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։