Հայերեն դարձվածք

  1. նույնությամբ՝ առանց ինքնուրույն յուրացնելու ◆ Այսինքն ես բառե բառ կարդամ, իրենք թութակի նման առանց հասկանալու կրկնեն։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. շարունակ նույն խոսքն ասել ◆ «Ու հիմակ, չար ու նախանձոտ տիկիններ, թութակի պես կը կրկնեն․ «Ամո՛թ, ամո՛թ»»։ «Ազդակ»
  3. առանց հասկանալու (սերտել) ◆ Մենք թութակի նման անգիր էինք անում նախ կոմիտասյան պատարագի յուրաքանչյուր հատվածի բառային շարադրանքը։ Գեղամ Սևան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։