Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թու•թու•լա•կան 

  1. Վան՝ նմանը չունեցող, աննման, հազվագյուտ, չնաշխարհիկ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։