Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•լա•կազմ

Ստուգաբանություն խմբագրել

թույլ կազմվածք ունեցող, ոչ քաջառողջ, տկար և ուժասպառ◆ Իմ սենյակի դեմ ու դեմը կենում էր մի ծեր իտալացի կոշկակար, իր թուլակազմ … աղջիկ-թոռնիկի հետ։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Տիգրանը նիհար ու թուլակազմ մի մարդ էր։ (Վահան Թոթովենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тщедушный (ru) ‎(tščedušnyj), хилый (ru) ‎(xilyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։