Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [tʰulɑkʰˈʁɑnt͡sʰkʰ]

վանկեր՝ թու•լաք•ղանցք 

  1. Վան՝ (փխբ․) անճարակ, ձեռքից բան չեկող (կնոջ մասին)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։