Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թուղ•թե

Ստուգաբանություն խմբագրել

տե՝ս թղթե ◆ Ներս ճոխ թուղթե բեմի մը վրա սուտ կղմինտրագույն հունգարուհի մը… իր զույգ թոքերը պատռելու չափ կերգեր։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Հսկա ծառերուն շուքը վերահաս գիշերին սևությամբը կթանձրանա տեղ-տեղ մեղմացած մեր կառքերը զարդարող թուղթե լապտերենեբուն վարանող ու տարտամ լույսերեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։