Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•նա•բա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

հուն. toxikon` «թույն» + logos` «գիտություն»

նույնն են՝ թունագետ, թունագիտական, թունագիտորեն, թունագիտություն
(անասն․) ուսումնասիրում է թույների ֆիզիկոքիմիական հատկությունները, կենդանիների վրա նրանց ներգործության մեխանիզմը, թունավորման ախտանիշները, եղանակները, մշակում է նրանց կանխման ու բուժման միջոցներ, ինչպես նաև թույների օգտակար կիրառության եղանակներ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։