Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թու•նա•բեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. թույն բերող արտադրող, իր մեջ թույն կրող, թունավոր ◆ Վիշտն… Թոքերուս մեջ, զերթ խաշխաշ թունաբեր, արագորեն կ'ուռճանա։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թունավոր, թունալի, թունալից, թունաբուխ, թունատու, թունարկու

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել