թունասլաք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰunɑsˈlɑkʰ]
վանկեր՝ թու•նա•ս(ը)•լաք
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) (փխբ․) թունավոր, վնասակար, հարվածող ◆ Դեռևս 60-ական թվականներին նա (Պողոս Սնապյանը) իր թունասլաք նետերի թիրախ էր դարձրել Պարույր Սևակի «Անլռելի զանգակատունը» «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։