Վիքիբառարան

թունդ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թունդ 

թունդ1 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *(s)tund-` *(s)teu- «հրել, խփել» արմատի *-d աճականով (*(s)teu-d-) և *-n ռնգային ձևից. հմմտ. հին հնդկերեն tundatē, tudati «հրում է, խթանում է», լատիներեն tundō «խփել, հրել»։

Գոյական խմբագրել

  1. թնդալու ձայնը, թնդյուն, թինդ
  2. (փխբ․) ոգևորություն, խանդավառուրյուն
  3. բարկություն, ցասում (այժմ գործածական է միայն հարադրական բայերի մեջ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս թնդյուն
  2. ոգևորություն խանդավառություն
  3. ցասում

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. թունդ առնել
    1. տրոփել, ուժգնորեն բաբախել
    2. հուզվել
    3. բորբոքվել, սաստկանալ
    4. ցասումով լցվել
  2. էունդ ելնել -թնդալ
    1. բաբախել, տրոփել
    2. անակնկալ մի բանից վախենալով վեր թռչել
    3. մոլեգնել
  3. թունդ հանել -
    1. թնդացնել
    2. բաբախեցնելտրոփել տալ
  4. հանկարծական վախից վեր թռչել տալ
    1. մոլեգնեցնել
    2. հուզել

Թարգմանություններ խմբագրել

Թարգմանություն

թունդ 2 խմբագրել

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն՝ պարսկերեն tund:

Ածական խմբագրել

  1. խիստ ազդու, բարկ, կծու
  2. բարկացկոտ, խիստ
  3. մուգ (գույնի մասին)
  4. ուժեղ, ուժգին, սաստիկ
  5. ծայրահող, մոլի ◆ Թունդ միապետական
  6. (փխբ․) դաժան ◆ Շատ թունդ ինքնաքննադատություն ես ծավալում։ (Նաիրի Զարյան)
  7. (փխբ․) բուռն, տաք թեժ ◆ Թունդ վեճ՝ կռիվ։
  8. (փխբ․) երբ կամ որտեղ որևէ բան բուռն կերպով տեղի է ունենում (ժամանակ, միջոցին, տեղը և նման բառերի հետ)
  9. (փխբ․) կոպիտ, գռելիտ, գռեհիկ, անվայել ◆ Թունդ հայհորանք։
  10. (փխբ․) կատաղի, մոլեգին ◆ Թունդ ծեծ
  11. (փխբ․) ազդու, ներգործելու մեծ զորություն ունեցող ◆ Թունդ հրաման՝ կարգադրություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բարկ, կտրուկ (ժղ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=թունդ&oldid=1744940» էջից