Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թուռ•շի 

  1. Ախլքալաք, Նոր Նախիջևան, Համշեն՝ թուրշի
  2. Կարին՝ բանջարեղենի թթու ◆ Թուռշի թընելը ամեն մարթու գործը չէ, լավ չը թըրիր թեզը լըխկի կը։ (Ձեռագիր)
  3. Չարմահալ՝ ջրալի ճաշ, որ պատրաստում են ջրով, լոբիով, սիսեռով, կարտոֆիլով, յուղով ու սոխով։ ◆ Թուռշին պիտի չիր ունենա, որ թթու ըլնի թե չէ թուռշի չը ըլնի։ ՍԲ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։