թուրքաբար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰuɾkʰɑˈbɑɾ]
վանկեր՝ թուր•քա•բար
Բառակազմություն խմբագրել
Մակբայ
- (նորբ․) թուրքին նման վայրոգորեն՝ գիշատիչ ◆ Մեծ եղեռնի օրերին ֆիդայինները ոսկով հայ մանուկներին էին գնում, որ ազգը ապրի, մինչդեռ անկախ Հայաստանում թուրքաբար խլում են սյդ իսկ երեխաների ժառանգներին ուղարկած մարդասիրական օգնության վերջին փշրանքը։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։