Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)ռ•թ(ը)ռ•նիկ 

  1. Վան՝ թիթեռ, թիթեռնիկ
  2. (փխբ․) խելքը պակաս, թեթևամիտ ◆ Նա աչքիս մի թռթռնեկ մարդ երևաց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։