թռչկան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰrt͡ʃʰkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)ռչ•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թռչող, թռչելու հատկություն ունեցող ◆ Թռչկանն էս մեր Բղդեն է։ (Պերճ Պռոշյան)
- արագավազ ◆ Նա իսկական քյոհլան էր այսինքն՝ թռչկան: (Ղազարոս Աղայան)
- զատկոտող, ոստոստուն
- (փխբ․) տեղից տեղ տեղափոխվող, մի վայրում մնալ չսիրող
Հոմանիշներ
խմբագրել- ոստոստուն, ցատկտող
- թռչկոտուն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։