թռսուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ(ը)ռ•սուկ
- Վան՝ անախորժ թթվություն ունեցող և տտիպ, դժվար կուլ գնացող (պտուղի մասին) ◆ Մեր իկյին մնացե անտեր, էլ զատ չմնաց ոչ շուտ խասնող տանձ, ո՛չ նռնիկ, ո՛չ մարտիրոս, ոչ՛ պռկոշ, ո՛չ մալաչի ու ո՛չ թըռսուկ։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։