թռվռուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰrvrun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)ռ•վ(ը)•ռուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- թռվռացող, թռչկոտող (փխբ․)
- զվառթ, աշխույժ, ժիր, կենսուրախ (փխբ․)
- ցոլցլացող, վերվետող, փայլկտուն (փխբ․)
- թեթևամիտ, թեթևսոլիկ ◆ Իմ հոգին… չի մսխում իրեն թռվռուն խոսքով: Եղիշե Չարենց (փխբ․)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։