Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թ(ը)ռ•վ(ը)ռ•տալ

Ստուգաբանություն

նույնն է՝ թռվռկալ (ժղ․) ◆ Սոխակը թռվռաց, ճչաց, ճլվլաց։ (Րաֆֆի) ◆ Անուշ մորս ոտների տակ թռվռացի, խաղացի։ ◆ ԱԻ ◆ Զավակները թռվռում են ծնողների բոլորտիքը մաքուր, առողջ, որպես հրեշտակներ։ (Րաֆֆի) ◆ Կժերն առած թռվռալով ջուրն են իջնում աղջիկները։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր
թռվռտկալ

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։